Syndrom Elektry jest zaburzeniem występującym w sferze seksualnej młodych dziewcząt. Głównym objawem pojawienia się syndromu Elektry jest pojawienie się pociągu seksualnego do ojca. Tym samym matka dziewczynki staje się jej największym wrogiem i rywalką, o którą wiąż jest zazdrosna. Lekceważenie kompleksu Elektry przez rodziców może odbić się na dorosłym życiu. Jakie zachowanie córki powinno zacząć niepokoić rodziców? Jak reagować w przypadku rozwoju tego kompleksu u dziecka?
Spis treści
Czym jest syndrom Elektry?
Nazwa kompleks Elektry odnosi się do zaburzeń sfery seksualnej małych dziewczynek. Wywodzi się ona z mitologii greckiej. Mityczna Elektra zabiła swoją matkę oraz jej kochanka w ramach zemsty za śmierć ojca. Kompleks Elektry został użyty w psychologii po raz pierwszy przez
Gustawa Junga. Według opisanej przez Junga teorii, u dziewczynek do 6 roku życia, może pojawić się fala ekscytacji erotycznej kierowana do ojca. Ma to związek z rozwojem psychoseksualnym dziecka. Wraz z nadmierną ekscytacją ojcem, u dziewczynki może pojawić się fala nienawiści i złości skierowana do matki. Zazdrosna o ojca córka, traktuje matkę, jak rywala w zabieganiu o miłość, uwagę i względy. Córka swoim zachowaniem prowadzi do skupienia na jej osobie całej uwagi ojca. Zlekceważenie zachowania dziecka, może prowadzić do pojawienia się problemów w jej dorosłym życiu. W jaki sposób objawia się kompleks Elektry? Jak należy postępować w wypadku zdiagnozowania tego problemu?
Kompleks Elektry – kiedy się pojawia?
Większe i niecodzienne zainteresowanie córki ojcem, zwykle pojawia się między 3, a 6 rokiem życia. Dziewczynka zaczyna zauważać różnicę w uczuciu, jakim ojciec darzy ją i matkę. W tym momencie może pojawić się zazdrość, oraz erotyczna fascynacja ojcem. Nie oznacza to jednak, że córka przestała kochać swoją matkę. Chcąc zaskarbić sobie większe zainteresowanie ojca, postanawia ją naśladować. Jeśli kompleks Elektry pojawi się we wczesnym dzieciństwie, z pewnością będzie miało łagodny przebieg. Rodzice zachowanie córki powinni odebrać, jako naturalny element rozwoju psychoseksualnego, który zniknie samoistnie. Problemy pojawiają się, gdy po ukończeniu 6 roku życia, dziewczynka w dalszym ciągu darzy ojca erotyczną miłością i nie umie odnaleźć swojej prawidłowej roli w relacjach rodziny.
Syndrom Elektry objawy
Jakie sygnały powinny zaniepokoić rodzica? Co świadczy o tym, że nasze dziecko ma kompleks Elektry? Jak już wcześniej zwrócono uwagę wystąpienie kompleksu Elektry, jest czymś naturalnym i ustępuje samoistnie. Córka w pewnym momencie może bardziej zainteresować się ojcem, oraz zabiegać o jego uwagę. Może reagować złością i agresją do matki, o którą będzie zazdrosna. Zdarza się, że dziewczynki stają się bardzo niespokojne, płaczą lub krzyczą, gdy widzą, jak ich ojciec okazuje romantyczne uczucia matce. W dziecku wzbudzać to może złość i wrogość do matki. Swoim zachowaniem córka może naśladować gesty, zachowania oraz sposób ubierania matki, myśląc, że w ten sposób zyska większe zainteresowanie ze strony ojca.
Zauważając objawy syndromu Elektry u córki, rodzice powinni bacznie przyglądać się jej zachowaniu. Dziecko nie powinno być wyśmiewane, a sam ojciec nie powinien poświęcać córce uwagi w nadmierny sposób. Jeśli objawy syndromu Elektry będą się nasilać, a nie gasnąć, warto zwrócić się o pomoc do psychoterapeuty lub psychologa, który wyjaśni rodzicom, w jaki sposób postępować z dorastającą córką, a jakich zachowań stanowczo unikać. Dzięki takim działaniom, objawy syndromu Elektry będą zanikały.
Kompleks Elektry – przyczyny
Wystąpienie syndromu Elektry u małej dziewczynki jest ściśle związane z rozwojem psychoseksualnym. Aby kompleks Elektry mógł ustąpić samoistnie, niezbędne jest właściwe zachowanie rodziców, w tym przede wszystkim postawa ojca. Nieprawidłowości w rozwoju psychoseksualnym córki, mogą pojawić się na skutek błędów wychowawczych. Wówczas kompleks Elektry może nie ustępować, oraz dać o sobie znać w dorosłym życiu kobiety. Co może prowadzić do takich nieprawidłowości?
- Nadmierne rozpieszczanie córki przez ojca
- Ciągła nieobecność ojca (także ze względu na pracę zawodową), oraz idealizacja jego osoby
- Rozpad rodziny na skutek rozwodu, separacji, śmierci, nałogu lub długotrwałej hospitalizacji – fizyczna niedostępność, któregoś z rodziców
- Brak granic niezbędnych do tworzenia zdrowej relacji, oraz umożliwiających właściwą identyfikację swojej roli w rodzinie
- Zbytnie skupianie się na córce, oraz dawanie jej złudnego poczucia, że tylko ona zasługuje na poświęcenie jej wyłącznej uwagi
Powyższe sytuacje, mogą prowadzić do tego, że syndrom Elektry nie ustąpi samoistnie, a przeciągnie się w czasie, odbijając tym samym piętno na całym życiu kobiety.
Kompleks Elektry – jak reagować?
Kiedy rodzice zauważą u córki zachowanie świadczące o wystąpieniu kompleksu Elektry mogą się mocno zaniepokoić. Jednak, jak już wcześniej zwrócono na to uwagę, wystąpienie takiego zachowania jest czymś zupełnie normalnym. Jak więc reagować? Rodzice powinni obserwować zachowanie córki, oraz starać się wytyczyć wyraźne granice. Rodzice nie powinni ulegać zbytnio zbuntowanemu zachowaniu córki, która będzie w ten sposób chciała wymusić skupienie na niej wyłącznej uwagi. Ważne jest, aby dziecko rozumiało, że romantyczne gesty mogą być kierowane jedynie w stronę matki. Z czasem syndrom Elektry będzie ustępował zainteresowaniu kierowanemu do rówieśników. Wówczas rodzice będą mogli być spokojni. Jeśli jednak zauważyliby poważne problemy związane z nasileniem się objawów, a nie ich ustępowaniem, najlepszym rozwiązaniem będzie zgłoszenie się o pomoc do psychologa dla młodzieży.
Kompleks Elektry w dorosłym życiu
Brak odpowiedniej pomocy może prowadzić do zaburzeń w sferze psychoseksualnej dziecka, które w dorosłym życiu może przejawiać skłonności i zachowania świadczące o nierozwiązanym syndromie Elektry w dzieciństwie. Kompleks Elektry w dorosłym życiu może odbić się negatywnie w różnych jego sferach.
Objawy kompleksu Elektry u dorosłej kobiety:
- podejmowanie nieudolnych prób stworzenia udanego związku
- pretensjonalna postawa wobec partnera życiowego
- uciekanie się do stosowania manipulacji oraz szantażu emocjonalnego wobec najbliższych osób
- chęć ułożenia sobie życia z dużo starszym od siebie partnerem
- brak oporów w nawiązywaniu relacji romantycznych z mężczyznami pozostającymi w związku małżeńskim z inną kobietą
- przejawianie względem partnera zbyt wygórowanych oczekiwać
- problemy z adaptacją w nowym środowisku oraz w nawiązywaniu właściwych relacji z rówieśnikami
- zaniżona samoocena, brak pewności siebie
- zaburzenia w sferze psychoseksualnej występujące w dorosłym życiu
- poszukiwania partnera życiowego, który byłby podobny do ojca
Nierozwiązany kompleks Elektry z dzieciństwa, może rozpoznać psycholog lub psychoterapeuta.
Syndrom Elektry – leczenie
Relacje, jakie wiążą córkę z matką i ojcem, są niezwykle ważnym obszarem. Prawidłowy rozwój psychoseksualny dziecka będzie stanowić gwarancję stworzenia szczęśliwego związku w dorosłym życiu. Błędy wychowawcze popełniane w tym okresie mogą przyczynić się z kolei do pojawienia się trudności w nawiązywaniu bliskich relacji, związków miłosnych oraz problemów w życiu społecznym. Leczenie tego rodzaju zaburzeń polega na poddaniu się psychoterapii. W wypadku tej przypadłości nie stosuje się leczenia farmakologicznego. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z problemu, z jakim się boryka. Dopiero psycholog lub psychoterapeuta, jest w stanie dostrzec i nazwać przyczynę problemów w dorosłym życiu kobiety.
Syndrom Elektry psychoterapia
Leczenie kompleksu Elektry opiera się na uczestniczeniu na przykład w terapii psychoanalitycznej lub psychoterapii psychodynamicznej. Dzięki regularnym sesjom z psychoterapeutą kobieta jest w stanie skorygować nieświadomy mechanizm funkcjonowania w relacjach z partnerem oraz innych relacjach społecznych. Poddanie się psychoterapii z całą pewnością podniesie komfort życia kobiety cierpiącej z powodu syndromu Elektry, oraz jej partnera. Bardzo ważne jest dostrzeżenie przyczyny swoich problemów oraz uświadomienie sobie, że nierozwiązane problemy z dzieciństwa, mogą w realny sposób odbijać się na dorosłym życiu. Dzięki temu możliwe jest dostrzeżenie błędów popełnianych w dorosłym życiu oraz ich korygowanie.
