Agorafobia leczenie, przyczyny i objawy
CZYM JEST AGORAFOBIA?
Agorafobia jest strachem przed znalezieniem się w sytuacji, gdzie ucieczka może być utrudniona lub zawstydzająca, lub gdzie pomoc może być trudno dostępna w przypadku wystąpienia objawów paniki. Wiele osób zakłada, że agorafobia jest lękiem wyłącznie przed otwartymi przestrzeniami. Jednakże to zaburzenie jest dużo bardziej kompleksowe.
PRZYCZYNY
Tak jak w przypadku innych zaburzeń lękowych, przyczyny agorafobii mogą być różne w zależności od konkretnego przypadku. Naukowcy wymieniają czynniki biologiczne jako prawdopodobną przyczynę. Jednak bardzo często to czynnik psychologiczny odgrywa kluczową rolę. Sytuacja, która w przeszłości wywołała lęk w określonym miejscu, powoduje niechęć do jej powtórzenia. Osoba, która doświadczyła takiego zdarzenia, zaczyna unikać danego miejsca (lub podobnego), gdyż samo wspomnienie wywołuje strach.
OBJAWY
Osoby, które chorują na agorafobię, odczuwają stały lęk i napięcie wywoływany przez konkretne czynniki. Z obawy przed stresującą sytuacją, taka osoba może stosować zachowanie unikowe. Przykładowo może to być unikanie wyjść do znajomych, po zakupy.
Osoba cierpiąca na agorafobię może bać się:
-podróżowania komunikacją miejską
– wizyty w centrum handlowym
– wyjścia z domu
-przebywanie w tłumie
Strach jest nieproporcjonalny do sytuacji i trwa od ponad 6 miesięcy lub więcej. Nieleczona agorafobia może stać się tak zaawansowana, że chorująca na nią osoba przestanie opuszczać swój dom. Może być zdiagnozowana tylko wtedy, gdy lęk faktycznie wpływa negatywnie na codzienne funkcjonowanie lub jest bardzo uporczywy.
AGORAFOBIA I ATAKI PANIKI
Agorafobia często wpływa na pojawienie się ataków paniki u osoby, która znalazła się w stresującej sytuacji. Ataki paniki objawiają się przede wszystkim gwałtownym przyśpieszeniem bicia serca, spłyconym oddechem, poczuciem gorąca oraz potliwością.
LECZENIE
Leczenie agorafobii polega przede wszystkim na psychoterapii. Zdarza się, że czasem są również włączone do leczenia leki. Jednakże mają one działanie głównie objawowe. Głównym celem psychoterapii nie jest nieodczuwanie lęku, a oswojenie go i zniwelowanie jego negatywnego wpływu. Bardzo istotną rolę w procesie leczenia odgrywa także psychoedukacja. Świadomość mechanizmów wpływających na powstawanie lęku pomaga w jego akceptacji i tym samym wyleczeniu.