Poliamoria, to inaczej wielomiłość. Polega na tworzeniu głębokich i zażyłych relacji romantycznych z dwoma lub więcej partnerami. Poliamoria nie jest czymś w rodzaju seksu grupowego, a budowaniu związku romantycznego, opartego na miłości, zrozumieniu i wzajemnym zaufaniu z kilkoma partnerami. Czym tak naprawdę jest poliamoria? Czy nie jest to przypadkiem zdrada?
Spis treści
Czym jest wielomiłość?
Poliamoria w tłumaczeniu oznacza wielomiłość. Poliamoria może być określeniem róznych stylów życia, a także orientacji seksualnych. Poliamoria nie opiera się jedynie na kontaktach seksualnych, przez co nie można mylić jej z zasadami, jakimi kierują się swingersi. Swingersi spotykają się w celu realizacji pragnień seksualnych, z kolei osoby, kierujące się w życiu poliamorią pragną stworzyć głęboką relację z więcej, niż jednym partnerem. Zazwyczaj tworzą oni pewną grupę, której są wierni pod względem emocjonalnym oraz w kontaktach seksualnych. Osoby tworzące związek w poliamorii nie muszą mieszkać ze soba pod jednym dachem, ani nie muszą odbywać kontaktów seksualnych.
Utrzymuje się, że do poliamorii skłania chęć wyrwania się z ustalonych ram monogamii. Poliamoryści uważają, że w ten sposób odbiera się im wolność dokonywania wyborów oraz ogranicza swobodę. Choć może się tak wydawać, to poliamoria nie jest czymś zupełnie nowym. O wieloosobowych związkach słyszano już kilkadziesiąt, a nawet kilkaset lat temu.
Poliamoria objawy
Poliamoria może przedstawiać się w kilku formach. W związkach poliamorycznych partnerzy zwracają uwagę przede wszystkim nie na ilość osób w związku, lecz na jego jakość. Każda z osób znajdujących się w grupie poliamorycznej ma jednego głównego partnera. Może z nim mieszkać, mieć dzieci oraz pewne wspólne plany na przyszłość. Bliskość emocjonalna z jednym partnerem nie wyklucza jednak możliwości obcowania z innymi. Poliamoria opiera się przede wszystkim na emocjonalnej więzi, więc można, ale nie trzeba pozostawać w kontaktach seksualnych z pozostałymi partnerami. Jeśli dochodzi do zbliżeń seksualnych z innymi partnerami, nie jest to uznawane za zdradę głównego partnera. Zwolennicy poliamorii twierdzą, że monogamia jest zjawiskiem bardzo nienaturalnym, które w świecie zwierząt jest praktycznie całkowicie odrzucone. Według tej teorii, ludzie zdecydowali się na monogamię, ze względu na narzucone normy społeczne.
Poliamoria a zdrada
Jak już wcześniej wspomniano, utrzymywanie kontaktów seksualnych w obrębie grupy poliamorycznej jest dozwolone i akceptowane przez wszystkich członków grupy. Kiedy można więc mówić o zdradzie w związku poliamorycznym?
Podstawą związków poliamorycznych jest dbanie o więź emocjonalną. Wszyscy partnerzy pozostają z sobą szczerzy i dbają o siebie nawzajem. O zdradzie w tego rodzaju związkach można mówić, gdy dojdzie do zbliżenia intymnego, i zostanie ono zatrzymane w sekrecie. Brak szczerości i lojalności względem osób pozostających w grupie, jest uznawane za zdradę.
Poliamoria – zasady w związku
Czy pozostając w związku poliamorycznym, należy trzymać się jakichś zasad? Okazuje się, że poszczególne grupy poliamoryczne mają swoje zasady, które ustalają na początku. Można jednak znaleźć pewne wspólne czynniki. W każdej grupie poliamorycznej znajdują się osoby, które świadomie zgadzają się na tworzenie tego rodzaju grupy. Każdy członek zdaje sobie sprawę z tego, jak ważna jest komunikacja w związku, szczerość i lojalność względem partnerów. Zdrada w związkach poliamorycznych jest uznawana za coś niedopuszczalnego. Wszyscy członkowie pozostający w grupie poliamorycznej szanują siebie nawzajem oraz udzielają stosownego wsparcia emocjonalnego. Członkowie grupy mogą mieć jednego głównego partnera, z którym mogą mieszkać pod jednym dachem.
Osoby pozostające w związkach poliamorycznych, chwalą sobie możliwość utrzymywania życia seksualnego z każdym członkiem grupy. Jest to ogromnym urozmaiceniem życia erotycznego, jednak związków poliamorycznych nie tworzy się w tym celu. Można tworzyć grupy, w które nie mają relacji erotycznych.
Podstawowe wartości związków poliamorycznych:
- Równość partnerów pozostających w grupie. Nikt nie jest wyróżniany i każdemu partnerowi poświęca się tyle samo czasu.
- Lojalność względem partnerów, z którymi pozostaje się w grupie.
- Zaufanie do każdego członka grupy, stanowi podstawę związku poliamorycznego.
- Bliska relacja emocjonalna – wszyscy członkowie grupy dążą do stworzenia silnej więzi emocjonalnej z partnerami.
- Szczerość i szacunek to nieodłączne elementy grupy poliamorycznej. Bez szczerości między partnerami, nie ma mowy o trwałej relacji.
Poliamoria a małżeństwo
Czy można stworzyć związek poliamoryczny pozostając w związku małżeńskim? Jedno nie wyklucza drugiego. W związkach poliamorycznych dużą wagę przyznaje się wartościom takim, jak:
- romantyczne uczucie
- poczucie bliskości
- zaufanie
- zrozumienie
- odpowiedzialność za siebie nawzajem
- zdolność do kompromisów
- budowanie silnej więzi emocjonalnej
- lojalność
Wartości te, są niezwykle cenne dla osób kierujących się w swoim życiu zasadami poliamorii. Jeśli tylko oboje partnerzy małżeńscy pragną wstąpić w związek poliamoryczny, nie ma ku temu żadnych przeciwwskazań. Osoby te, muszą być jednak pewne tego, że będą potrafiły dzielić się swoim życiowym partnerem na różnych płaszczyznach. Chcąc żyć w grupie poliamorycznej, należy być całkowicie pewnym swoich uczuć oraz przekonań. Robiąc coś na siłę, lub z chęci przypodobania się partnerowi małżeńskiemu, staniemy się nieszczęśliwi oraz chorobliwie zazdrośni o partnera. Takie działania w konsekwencji mogą doprowadzić do rozpadu małżeństwa.
Utrzymanie związku poliamorycznego jest cięższe od zbudowania trwałego i silnego małżeństwa. Utrzymanie silnej relacji z kilkoma osobami jest ciężkie ze względu na poświęcanie czasu każdemu członkowi grupy. Każdy partner musi czuć się równo oraz musimy obdarzać uczuciami wszystkich członków grupy w ten sam sposób. Wiele małżeństw ma problem, by zadbać o jednego partnera, a co dopiero, gdy mowa o całej grupie.
Diagnozowanie poliamorii
O poliaorii możemy mówić, gdy dana osoba odczuwa potrzebę pozostawania w wielu romantycznych relacjach jednocześnie, czy czym nie chce tego ukrywać przed poszczególnymi partnerami. Chęć tworzenia romantycznej relacji grupowej nazywamy wielomołością. Poliamoria nie jest chorobą, czasem określa się ją, jako szczególny rodzaj orientacji seksualnej. Wystąpienie poliamorii może stwierdzić psycholog lub psychoterapeuta. Jak leczyć poliamorię? Jak wspomniano poliamoria nie jest chorobą, a formą tożsamości seksualnej. Czy więc podjęcie specjalistycznego leczenia nie jest konieczne?
Leczenie poliamorii
Poliamorii nie trzeba leczyć, można jednak w jej obliczu skonsultować się z psychologiem lub psychoterapeutą. Rozmowa ze specjalistą wskazana jest przede wszystkim w wypadku, gdy stoimy przed podjęciem decyzji o wstąpieniu do grupy poliamorycznej. Mając pewne obawy i wątpliwości, śmiało można skonsultować się z psychoterapeutą, który pomoże nam zrozumieć, czego tak naprawdę oczekujemy od życia. Psychoterapeuta pomoże spojrzeć na całą sytuację z innej perspektywy, dzięki czemu podjęcie tak ważnej życiowej decyzji, będzie o wiele prostsze. Z pomocy psychoterapeuty powinien skorzystać poliamorysta, który mimo przynależności do grupy zaczął odczuwać pewien dyskomfort emocjonalny i nie do końca rozumie czym on jest powodowany. Psychoterapeuta podczas regularnych sesji pomoże zajrzeć w głąb siebie, dzięki czemu nazwanie swoich uczuć i zrozumienie przyczyn złego stanu ducha, nie będzie takie trudne.
Poliamoryści w gabinecie psychologicznym mogą również szukać pomocy i wsparcia. Niestety przynależność do grup o innej orientacji seksualnej, niż tej, która cieszy się ogólną aprobatą społeczną, w dalszym ciągu spotyka się z brakiem tolerancji i krytyką. Osoby szykanowane oraz piętnowane, ze względu na wyznawane zasady, mogą czuć się samotne, zagubione i potrzebować wsparcia. W takich sytuacjach psychoterapeuta pomoże podnieść się emocjonalnie takiej sobie.
W placówkach Psycho Care pracują doświadczeni psychoterapeuci, którzy pomagają partnerom rozwiązywać kryzysy w związku. Zachęcamy do umówienia wizyty online poprzez stronę www lub mailowo bądź telefonicznie.
