Nieśmiałość u dzieci jest zjawiskiem dość powszechnym. Czy należy dać dziecku swobodę w rozwoju, pozwalając na bycie nieśmiałym? Czy też zachęcać do bycia bardziej przebojowym i sprostać wymaganiom świata, który obecnie „nagradza” cechy takie jak przebojowość, otwartość i śmiałość? Można robić obie te rzeczy! Bycie nieśmiałym nie jest czymś złym. Jednakże, jeśli dziecko dobrze czuje się np. tylko w wąskim gronie znajomych, a ma trudności w wypowiadaniu się na forum przed większą grupą, warto ćwiczyć te mniej rozwinięte umiejętności. Rodzice często zadają nam pytanie: Jak pokonać nieśmiałość?
Jeśli rodzic odczuwa niepokój związany z nieśmiałością swojego dziecka, boi się, że przez jego wycofanie będzie mu trudniej uczestniczyć w życiu społecznym, warto skorzystać z pomocy psychologa dziecięcego. Psycholog dziecięcy oceni, czy trudności dziecka wynikają z jego cech charakteru, czy też może w grę wchodzą innego rodzaju problemy, np. zaburzenia mowy lub zaburzenia ogólnorozwojowe. Psycholog dziecięcy wskaże także propozycje, które można zaadaptować w bezpiecznym dla dziecka środowisku domowym, by pomóc mu przełamywać stopniowo swoją nieśmiałość i wychodzić coraz dalej poza strefę swojego komfortu.
Spis treści
Nieśmiałość a mutyzm wybiórczy
W przypadku dziecka bardzo nieśmiałego, które nie odzywa się w towarzystwie obcych, warto dokonać konsultacji pod kątem mutyzmu wybiórczego. Mutyzm wybiórczy jest zaburzeniem lękowym, które pojawia w okresie dziecięcym. Pojawia się zwykle w czasie przedszkolnym, gdy dziecko zaczyna socjalizację z innymi dziećmi). Objawia się niemożnością mówienia i efektywnej komunikacji w określonych sytuacjach społecznych, które tego wymagają (np. w szkole). Mutyzm wybiórczy( selektywnym), charakteryzuje się tym, że dziecko potrafi się sprawnie komunikować np. z rodzicami. Robi to kiedy czują się komfortowo i bezpiecznie.
W przypadku podejrzewanej diagnozy mutyzmu wybiórczego należy wykluczyć ogólne zaburzenia mowy, zaburzenia ogólnorozwojowe (np. autyzm) lub psychotyczne (np. schizofreniczne). Zwykle można zdiagnozować mutyzm już przed piątym rokiem życia. Jednak zdarza się, że diagnoza postawiona jest dopiero w wieku szkolnym, gdyż wcześniej dziecko zostało uznane po prostu za nieśmiałe. Dzieci dotknięte selektywnym mutyzmem zmagają się z problemami w czytaniu na głos, odpowiadaniu przed całą klasą czy pracy grupowej. Jeśli są do tego przymuszane, wszelkie doświadczenia szkolne zostaną w ich pamięci na długo zapamiętane jako nieprzyjemne i frustrujące. Podjęcie leczenia terapeutycznego w odpowiednim momencie z pewnością pomoże dziecku w odczuwanym lęku i zapobiegnie narastającym problemom w kontaktach społecznych.
Kiedy warto zwrócić się do psychologa dziecięcego:
- nieśmiałość i wycofanie Twojego dziecka Cię niepokoją
- chcesz pomóc swojemu dziecku w byciu bardziej otwartym, ale nie wiesz jak
- kiedy nie wiesz, czy zachowania dziecka wynikają z nieśmiałości czy z innych problemów
Jak pokonać nieśmiałość?
W razie wszelkich wątpliwości wychowawczych oraz rozwojowych warto skorzystać z pomocy psychologa lub terapeuty dziecięcego. Znalezienie dobrego psychologa dziecięcego w Warszawie wielu rodziców napawa lękiem- czy osoba, która będzie rozmawiać z dzieckiem jest kompetentnym specjalistą? Korzystając z poradni psychologicznej Psychocare w Warszawie problem bezowocnych poszukiwań zostanie rozwiązany. Placówki Psychocare znajdują się w kilku punktach w Warszawie, a także w Szczecinie. W każdym z ośrodków pracują wyspecjalizowani psychologowie dziecięcy. Potrafią oni pomóc oraz doradzić, w jaki sposób rozmawiać z dzieckiem, by wspierać rozwój kompetencji i nie blokować potencjału dziecka. Zapraszamy do kontaktu!