Kompulsywne objadania oraz syndrom nocnego jedzenia to zaburzenia odżywiania, które dotykają coraz większą ilość osób. Kompulsywne objadanie to problem związany z niepohamowanymi atakami głodu. Chory nie jest w stanie kontrolować swojej żarłoczności, a podczas ataku spożywa normy kalorii, które potrafią przekroczyć dzienne zapotrzebowanie nia kalorie. Osoby dotknięte zespołem nocnego jedzenia wybudzają się kilkakrotnie ze snu w poszukiwaniu kalorycznego posiłku. Przyczyn wystąpienia tych zaburzeń można doszukiwać się w naszej psychice. W jaki sposób wygląda skuteczne leczenie zaburzeń odżywiania?

Przejadanie się, a syndrom nocnego jedzenia – jak uporać się z problemem zaburzeń odżywiania?

Przejadanie się, czy inaczej kompulsywne objadanie się, to jedno z zaburzeń odżywiania, które znajduje się na liście chorób cywilizacyjnych. Ludzie, którzy cierpią na to zaburzenie, używają jedzenia jako sposobu radzenia sobie z niechcianymi emocjami i stresującymi sprawami. Kompulsja oznacza wykonanie czynności, przed którą nie sposób się powstrzymać. Osoba borykająca się z problemem kompulsywnych zachowań, w tym wypadku patologicznego objadania się, nie potrafi w żaden sposób

zapanować nad swoim zachowaniem. Do niekontrolowanych napadów głodu dochodzi zazwyczaj pomiędzy głównymi posiłkami. Przyczyn takich napadów nie doszukujemy się w fizycznym głodzie chorego. Taka forma objadania się, ma swoje źródło przede wszystkim w psychice. Patologiczne objadanie się jest problemem, z którym boryka się coraz więcej osób. Jest to zaburzenie natury psychicznej, które chory często ukrywa sam przed sobą, nie dopuszczając myśli, że dzieje się coś nie tak. Jakie są przyczyny kompulsywnego objadania się? Czy można zatrzymać napad przejadania się?

Przejadanie się – przyczyny występowania

Tak jak w przypadku większości innych zaburzeń odżywiania, tak i przejadanie się może wynikać z kilku czynników. Wymieniane są między innymi kombinacje czynników biologicznych, psychologicznych oraz społecznych. Kompulsywne objadanie się łączone jest także z występowaniem innych zaburzeń psychicznych. Prawie połowa osób cierpiących na przejadanie się ma także za sobą epizody depresji. Wiele osób, które chorują na to zaburzenie, zwraca uwagę na istotny element. Jest nim bodziec, czyli czynnik, który wywołuje w nich chęć do objadania się. Może to być trudna emocja, np. złość, smutek, lęk. Impulsywne zachowanie i inne psychologiczne problemy także częściej występują w przypadku osób cierpiących z powodu kompulsywnego objadania się. Takie zachowanie w pewien sposób rozładowuje wewnętrzne napięcie chorego. Niestety napad żarłoczności zwykle daje chwilową ulgę. Kiedy kompulsje ustają pojawia się przygnębienie i smutek, który narastając wpływa na pojawienie się kolejnego ataku.

Kompulsywne objadanie może mieć swoje korzenie już w dzieciństwie, kiedy to rodzice dawali dziecku ‘coś słodkiego’, gdy miało zły humor. Tego rodzaju sposób na poprawę nastroju, takie osoby mogą stosować również w dorosłym życiu. Problem pojawia się w momencie, gdy problemy z nastrojem nie znikają po spożyciu słodkości, a pojawiają się natomiast problemy związane z zaburzeniami odżywiania. Nadmierny przyrost masy ciała ściśle związany ze złymi nawykami żywieniowymi zaczyna nadmiernie absorbować daną osobę, oraz wywoływać skrajne emocje. Wpływa to bezpośrednio na problemy w kontrolowaniu swojego zachowania, oraz w wyrażaniu swoich emocji. Piętrząca się frustracja, złość i bezradność małymi krokami prowadzą do pojawienia się kolejnego ataku.

Zaburzenia odżywiania, włączając w to zaburzenie przejadania się, często pojawiają się u kolejnych pokoleń chorujących. Sugeruje to dziedziczenie genu zaburzenia. Traktowanie jedzenia jako nagrody, przykładanie nadmiernej wagi do jedzenia, traktowanie go jako „pocieszacza” wpływa na kształtowanie się psychiki młodych osób. Obserwując dane zachowania, niejako przejmują oni stosunek do odżywiania. Naukowcy sprawdzają także chemiczne zmiany w obrębie mózgu jako czynnik wywołujący przejadanie się.

Przejadanie się – objawy

To normalne, że od czasu do czasu każdy zje więcej, niż zwykle. Czy większy apetyt to już napady głodu? Zjedzenie większej porcji, czy też poczucie przejedzenia po świętach z rodziną nie jest jeszcze powodem, by podejrzewać u siebie zaburzenie. Jakie objawy kompulsywnego objadania się powinny szczególnie zwrócić naszą uwagę? Jakie niepokojące zachowania mogą wskazywać na pojawienie się problemu kompulsywnego objadania się?

Doświadczasz trudności i potrzebujesz wsparcia? Skorzystaj z bezpłatnej konsultacji.
Zapisz się online

Niepokojące objawy, które mogą wskazywać na zaburzenie przejadania się, to:

Kompulsywne objadanie się może prowadzić do wielu komplikacji i chorób. Na pierwszy plan wysuwa się pojawienie się nadwagi i otyłości. Kompulsywne objadanie się może prowadzić do pojawienia się i rozwoju wielu chorób, takich jak cukrzyca, zespół metaboliczny, nadciśnienie oraz do chorób serca. Tego rodzaju przejadanie się wyrządza również wiele szkód psychicznych. Można tu wymienić spadek poczucia własnej wartości, izolowanie się od ludzi, pojawienie się epizodów oraz rozwój depresji.

Czym jest syndrom nocnego jedzenia?

Syndrom nocnego jedzenia związany jest z jedzeniem posiłków w godzinach wieczornych bądź nocnych. Posiłki głównie składają się wtedy z węglowodanów oraz tłuszczów. Objawy tego zaburzenia mogą pojawiać się nawet kilkukrotnie w ciągu jednej nocy. Osoba cierpiąca na kompulsywne objadanie się wybudza się i ma świadomość tego, co robi. Zwykle to zachowanie jest spowodowane przymusem, a nie przyjemnością. Zaburzenie to jest połączeniem zaburzeń odżywiania z zaburzeniami snu. Ilość zjedzonych kalorii wieczorem i w nocy w przypadku występowania syndromu nocnego jedzenia wynosi co najmniej ¼ całodniowego zapotrzebowania. Zespół nocnego jedzenia, czyli napady objadania się najczęściej diagnozuje się u osób otyłych, które podjęły aktywną walkę ze ze zbędnymi kilogramami. Dodatkowym czynnikiem ryzyka jest wcześniejsze zdiagnozowanie depresji, bulimii, lub bezsenności. Zespół nocnego objadania stwierdza się przede wszystkim u osób, które mają problem z opisanym wyżej kompulsywnym objadaniem się.

Syndrom nocnego jedzenia- przyczyny występowania

Przyczyny występowania syndromu nocnego jedzenia nie są do końca jasne. Specjaliści twierdzą, że może być on wywołany przez zaburzenia cyklu snu oraz zaburzony poziom hormonów. SNJ częściej dotyczy osób z nadwagą i otyłością, a także osób z już zdiagnozowanymi zaburzeniami odżywiania. Także występowanie innych zaburzeń psychicznych, takich jak depresja i zaburzenia lękowe, może przyczyniać się do rozwoju tego syndromu. Zespół nocnego jedzenia może pojawić się u osób, które mają problemy z zaburzeniami nastroju, oraz które kiepsko radzą sobie z codziennym stresem. Badacze zwracają również uwagę na błędy w wychowaniu oraz na długotrwałe stosowanie diet odchudzających. Zbyt restrykcyjna dieta sieje w organizmie spustoszenie, zakłócając normalny rytm spożywania posiłków w ciągu doby i powoduje napady objadania się. Zaburzenie to dotyka 1 osobę na 100. Wśród osób otyłych ta statystyka wynosi 1 na 10.

Syndrom nocnego jedzenia- objawy

Istnieje kilka głównych objawów, których wystąpienie może świadczyć o pojawieniu się problemu związanego z zespołem nocnego jedzenia. Zanim przyjrzymy się im pokrótce, warto podkreślić, że objawy te mogą ulec nasileniu, gdy w życiu chorego dochodzi do stresujących wydarzeń, które odbijają się na jego psychice i emocjonalności. Objawy nocnego objadania się, które utrzymują się przez dłuższy czas, nieuchronnie prowadzą do nadwagi i otyłości. Z kolei jeśli osoba tyła cierpi z powodu syndromu nocnego jedzenia, jej metody odchudzania się okażą się bezskuteczne.

Pobudki co najmniej dwa razy w tygodniu to jeden z głównych objawów, inne objawy to:

Objawy nocnego podjadania muszą występować przez co najmniej 3 miesiące. Jednym z podstawowych objawów, jakie odróżnia te zaburzenie od bulimii lub przejadania się, jest jedzenie mniejszych porcji częściej (w przypadku bulimii i przejadania się są to zwykle ogromne ilości).

Przejadanie się na tle psychicznym?

Każdego roku zwiększa się liczba osób, cierpiących z powodu różnego rodzaju zaburzeń odżywiania. Do najbardziej popularnych zalicza się bulimia i anoreksja, jednak nie są to jedyne problemy natury psychicznej, związane z odżywianiem, jakie mogą pojawić się w naszym życiu lub dotknąć bliską nam osobę. Zaburzenia odżywiania to cichy wróg. Choroba rozwija się często niepostrzeżenie. Sam chory stara się nie zauważać problemu, a niepokojące zachowania ukrywa przed bliskimi, którzy żyją w przekonaniu, że nic niepokojącego się nie dzieje. Osoba cierpiąca z powodu zaburzeń odżywiania może wyglądać na zupełnie zdrową. Zachęcamy do umówienia wizyty online poprzez stronę www lub mailowo bądź telefonicznie.

Umów darmową konsultację:

+48 736 00 90 90
Zapisz się online

Masz pytania lub potrzebujesz dodatkowej pomocy?

Ta strona jest chroniona przez reCAPTCHA i Google Polityka prywatności i Warunki korzystania z serwisu.