Osoby, które pierwszy raz słyszą słowo pochwica, z cała pewnością zastanawiają się co to takiego. Otóż pochwica jest dysfunkcją seksualną, która uniemożliwia współżycie. Atak pochwicy jest bardzo bolesny dla kobiety, powoduje on skurcz mięśni pochwy, tak że wejście do niej staje się niemożliwe. Jakie są przyczyny powodujące taką dolegliwość? Czy istnieje skuteczny sposób na leczenie przypadłości?
Spis treści
Pochwica – co to takiego?
Pochwica nazywana jest inaczej zespołem Mariona-Simsa (vaginismus). Jest to dysfunkcja seksualna, która polega na bardzo silnym skurczu mięśni pochwy. Skurcze te przychodzą samoistnie i nie są zależne od woli kobiety. Skurcz jest wyjątkowo bolesny, a zacisk tak duży, że uniemożliwia odbycie stosunku seksualnego. Wejście do pochwy jest zablokowane, a każda próba wejścia członka do pochwy powoduje ogromny ból. Problem ten dotyczy kobiet w różnym wieku, a przyczyn problemu doszukuje się w czynnikach psychicznych i somatycznych. Istnieją dwa podstawowe typy pochwicy – pierwotna i wtórna. Leczenie opiera się na pomocy ginekologicznej i psychicznej.
Rodzaje pochwicy
Pochwicę dzieli się na dwa podstawowe rodzaje – pochwicę pierwotną oraz pochwicę wtórną. Pochwica pierwotna pojawia się wraz z pierwszym stosunkiem seksualnym, który przynosi dolegliwości bólowe. Pochwica pierwotna dotyka młode kobiety, które są narażone na przewlekły stres lub mają przykre doświadczenia związane ze sferą seksu (molestowanie, gwałt, napaść seksualna). Przyczyną może być również dorastanie w przeświadczeniu, że seks jest zły. Pochwica wtórna pojawia się u kobiet, które nigdy nie skarżyły się na problemy dotyczące odczuwania dolegliwości seksualnych. Jej przyczyn dopatruje się w infekcjach intymnych oraz problemach psychicznych.
Objawy
Głównym objawem schorzenia jest gwałtowny skurcz mięśni pochwy w momencie, gdy ma dojść do jej penetracji. Silny i mimowolny skurcz może wywołać nawet aplikacja tamponu lub badanie ginekologiczne wziernikiem. Zamknięcie wejścia do pochwy poprzez skurcz mięśni może pojawić się również na skutek samych myśli o penetracji pochwy. U niektórych kobiet obserwuje się równoczesny skurcz mięśni ud. Pochwica podczas stosunku nie występuje w momencie podniecenia seksualnego, a już samej próby odbycia się stosunku. Kobieta z tą dolegliwością może cieszyć się przyjemnością seksualną płynącą z dotykania miejsc intymnych, czy stosunku udowego. Pochwicę charakteryzuje silny ból zarówno podczas próby odbycia stosunku seksualnego, jak i w jego trakcie. Wynikiem nieprzyjemnych dolegliwości jest strach przed seksem i unikanie go.
Pochwica – przyczyny
Co leży u przyczyn choroby? Bardzo często pochwicę diagnozuje się u osób, które mają za sobą traumatyczne doświadczenia związane ze sferą seksualną. Może należeć do nich gwałt, wykorzystywanie seksualne, przemoc ze strony partnera, napaść na tle seksualnym, czy nawet kompromitująca i nieudana próba inicjacji seksualnej. Przyczyn pochwicy możemy się zatem dopatrywać w sferze psychicznej. Pochwicę może powodować lęk przed doznaniem bólu w trakcie stosunku, chorobami płciowymi, obawa przed zajściem w ciążę oraz ogólna nerwica lękowa. Pochwicę diagnozuje się u osób, które tkwią w toksycznych związkach. Przyczyn pochwicy dopatruje się również w sposobie wychowania. Kobiety mające braki w edukacji seksualnej przerażone są ewentualnym bólem, jaki może wywołać stosunek. Ból ten, jak mniemają, może wynikać z przekonania, że męski członek jest zbyt duży. Zła edukacja seksualna może powodować w kobiecie sprzeczne emocje, gdyż od dziecka wychowywana była w przekonaniu, że seks jest czymś złym.
Poza czynnikami psychicznymi do pochwicy mogą prowadzić dysfunkcje seksualne leżące po stronie partnera, takie jak zaburzenia wzwodu, czy problem z przedwczesnym wytryskiem. Do pochwicy prowadzić może przerwanie ciągłości skóry w miejscach intymnych, owrzodzenia narządów płciowych oraz różnego rodzaju infekcje, które mogą prowadzić do nadwrażliwości nerwowej. Wrażliwość ta prowadzić może do skurczów pochwy. Pochwica może być wynikiem zaburzenia miesiączkowania. Mowa tu o zaniku miesiączki, jej obfitym i bardzo bolesnym przebiegu, nieregularnymi miesiączkami, czy krwawieniami występującymi pomiędzy miesiączkami.
Inne przyczyny pochwicy
Wśród innych przyczyn pochwicy możemy znaleźć:
-
życie w przewlekłym stresie
-
zbyt wczesne uświadomienie seksualne
-
bycie świadkiem napaści seksualnej
-
lęk przed zajściem w ciążę
-
toksyczne relacje z partnerem oraz w domu, gdzie odbierano wychowanie
-
niedojrzałość
-
złe relacje z ojcem
-
zaburzenia osobowości
-
negatywne nastawienie do mężczyzn
-
odczuwanie lęku przed nakryciem w trakcie odbywania stosunku seksualnego
-
religia i towarzyszące jej poczucie winy
-
nieodpowiednie położenie macicy oraz jej wady rozwojowe
-
endometrioza
Pochwica a dyspareunia
Pochwicy nie należy mylić z inną dolegliwością seksualną dyspareunią. Dyspareunia to ból odczuwany w trakcie stosunku. Może się on pojawić w trakcie odbywanego stosunku seksualnego lub po jego zakończeniu. Choroba ta ma inne przyczyny niż pochwica. Dopatruje się ich nie w sferze psychicznej, a raczej w sferze biologicznej, gdyż zazwyczaj jest ona wynikiem spadku hormonów płciowych w okresie klimakterium.
Leczenie
Całkowite wyleczenie pochwice jest całkiem możliwe. Warto zatem nie bagatelizować problemu i udać się z wstydliwymi i nieprzyjemnymi dolegliwościami od razu do lekarza. Leczenie opiera się na stosowaniu metod miejscowych oraz na psychoterapii. Do metod miejscowych należy masturbacja, która pomaga oswoić się kobiecie z penetracją pochwy. Kolejne ćwiczenia mogą również angażować partnera, który poprzez długą grę wstępną doprowadzi do rozluźnienia ciała partnerki, a nie do jej spięcia. Leczenie opiera się również na prowadzeniu psychoterapii dla par, gdy zaburzone relacje pomiędzy partnerami przyczyniają się do powstania problemu. Właściwa świadomość seksualna również odgrywa ważną rolę w walce z dolegliwością. Lekarz może doraźnie przepisać różnego rodzaju środku farmakologiczne, które pomogą uporać się ze stanami lękowymi. W takich sytuacjach często zaleca się stosowanie środków przeciwlękowych, przeciwdepresyjnych oraz leków przeciwbólowych. Jest to jednak doraźna pomoc.
Skuteczna walka z chorobą, to przede wszystkim walka z przyczyną, która często tkwi w psychice. Traumatyczne i nieprzepracowane w odpowiedni sposób doświadczenia seksualne, mogą skutkować tego rodzaju zaburzeniami. Z tego powodu, najlepszą metodą walki z chorobą jest podjęcie psychoterapii, oraz włączenie do niej treningu behawioralnego. Uporanie się z przyczynami problemu, da skutki w postaci wyleczonej choroby. Pacjent do czasu całkowitego wyleczenia, powinien pozostawać pod stałą opieką ginekologa, psychologa oraz psychoterapeuty. Właściwe podejście do choroby oraz podjęcie leczenia daje gwarancję uporania się z nią na zawsze.
Zapraszamy na pierwszą, darmową konsultację podczas, której pomożemy Ci dobrać najbardziej odpowiedniego specjalistę.
