Nerwica wegetatywna to zaburzenie o podłożu psychicznym. Jej skutki odczuwalne są w całym organizmie. Chory boryka się z objawami takimi jak kołatanie serca, problemem z nadmierną potliwością, czy suchością w ustach. Jakie są przyczyny występowania nerwicy wegetatywnej? Na czym polega jej leczenie?
Spis treści:
- Czym jest nerwica wegetatywna?
- Nerwica wegetatywna przyczyny
- Nerwica wegetatywna objawy
- Nerwica wegetatywna leczenie
- Psychoterapia a nerwica wegetatywna
Spis treści
Czym jest nerwica wegetatywna?
Nerwica wegetatywna została zakwalifikowana do chorób z grupy nerwic. Inną rzadziej spotykaną nazwą nerwicy wegetatywnej, jest nerwica narządowa. Nazwa ta nawiązuje do przykrych objawów choroby. Na skutek nerwicy wegetatywnej dochodzi do zaburzenia pracy wielu narządów człowieka: mózgu, żołądka, jelit, serca, kości, a nawet stawów. Niestety choroba ta jest coraz częściej diagnozowana. Nie jest charakterystyczna dla określonej grupy wiekowej. Borykać się z nią mogą bardzo młodzi ludzie oraz w podeszłym wieku. Według statystyk, najczęściej jednak chorują kobiety około 40 roku życia. Choroba jest ciężka do rozpoznania. Pacjenci latami próbują uporać się z jej dokuczliwymi objawami. Lekarze poddają chorych wielu badaniom, które nie są w stanie jednoznacznie stwierdzić wystąpienia nerwicy wegetatywnej. Choroba najczęściej dotyka osoby o wysokiej wrażliwości. Intensywne przeżywanie różnego rodzaju sytuacji z życia codziennego, odbija się w negatywny sposób na zdrowi psychicznym, co może skutkować wystąpieniem i rozwojem nerwicy wegetatywnej.
W niektórych przypadkach nerwica wegetatywna poza wywołaniem objawów somatycznych, może wywoływać objawy psychotyczne. Najczęstszym objawem psychotycznym jest uczucie odrealnienia. Choć nerwica wegetatywna jest ciężka do zdiagnozowania, to nie jest to jednak niemożliwe. Nerwicę wegetatywną można również z powodzeniem leczyć. Wspaniałe wyniki daje podjęcie indywidualnej psychoterapii.
Przyczyny
Co przyczynia się do rozwoju tej choroby? Mówiąc o przyczynach nerwicy wegetatywnej, warto zwrócić uwagę na część układu nerwowego, nazywaną układem wegetatywnym. To ten układ sprawia, że chory boryka się z nieprzyjemnymi objawami choroby. Układ wegetatywny w sytuacjach wysokiego napięcia emocjonalnego i dużego stresu reaguje, dając objawy somatyczne, takie jak kołatanie serca, nadmierna potliwość czy pojawienie się suchości w ustach. Przewlekły stres może prowadzić do braku równowagi układu wegetatywnego, co z kolei skutkuje brakiem kontroli własnych odruchów. Podstawową przyczyną powstania nerwicy wegetatywnej jest zatem stres, a także brak zdolności panowania nad własnymi emocjami.
Wyróżniamy trzy podstawowe czynniki, które mają bezpośredni wpływ na wywołanie i utrzymanie się nerwicy wegetatywnej:
- Biologiczne – zachorowanie na nerwicę wegetatywną uwarunkowane jest od sposobu funkcjonowania układu nerwowego. Jeśli do pobudzenia układu nerwowego dochodzi bardzo szybko, a uspokaja się wolno, to istnieje duże ryzyko pojawienia się z czasem nerwicy wegetatywnej.
- Wychowawcze – trudne dzieciństwo, w którym brak stabilizacji emocjonalnej, jest bardzo dużym czynnikiem ryzyka wystąpienia nerwicy wegetatywnej. U dzieci, które w dzieciństwie nie miały zapewnionego wystarczającego poziomu poczucia bezpieczeństwa, istnieje wysokie prawdopodobieństwo zachorowania na ten rodzaj nerwicy.
- Traumatyczne doświadczenia – przeżyte traumy mogą być przyczyną wystąpienia i rozwoju nerwicy wegetatywnej. Może być ona wynikiem wstrząsających przeżyć związanych ze śmiercią bliskiej osoby, przeżycia wypadku drogowego lub lotniczego, poważnej choroby lub innych trudnych doświadczeń.
Traumatyczne doświadczenia – przeżyte traumy mogą być przyczyną wystąpienia i rozwoju nerwicy wegetatywnej. Może być ona wynikiem wstrząsających przeżyć związanych ze śmiercią bliskiej osoby, przeżycia wypadku drogowego lub lotniczego, poważnej choroby lub innych trudnych doświadczeń.
Objawy nerwicy wegetatywnej
Objawy nerwicy wegetatywnej nie są jednoznaczne. Mogą one wskazywać na wystąpienie szeregu innych chorób. Niestety, ale w związku z tym jest ona ciężka do rozpoznania. Zazwyczaj pacjent zwraca się do lekarza z dokuczliwymi objawami, których początkowo nie łączy się w żaden sposób z problemami na tle psychicznym. Dolegliwości pacjenta świadczą raczej o stanie przedzawałowym lub o wystąpieniu chorób układu krążenia. Po wykonaniu szeregu badań, które wykluczają powyższe choroby, lekarz zaczyna szukać dalej, wtedy zazwyczaj diagnozuje się nerwicę wegetatywną.
Do podstawowych objawów somatycznych zaliczamy:
- kłucie i uciski w klatce piersiowej
- kołatania serca
- suchość w ustach
- nadmierna potliwość
- drżenie kończyn
- duszności i zawroty głowy
- duszności i zawroty głowy
- mdłości
- wymioty, biegunka
- pojawienie się czerwonych wykwitów na twarzy i dekolcie
Nerwica wegetatywna daje również objawy psychiczne:
- zaburzenia nastroju
- lęk
- niepokój
- pobudzenie
- rozdrażnienie
- agresja
- wybuchowość
- problemy ze snem
- zaburzenia koncentracji
- depresonalizacja
Nerwica wegetatywna leczenie
Trafne zdiagnozowanie choroby umożliwi podjęcie właściwego leczenia. Długość i skuteczność leczenia nerwicy wegetatywnej uwarunkowana jest od tego, jak szybko została postawiona diagnoza. Leczeniem pacjentów ze zdiagnozowaną nerwicą wegetatywną zajmuje się lekarz psychiatra oraz psycholog. Leczenie opiera się na psychoterapii oraz na leczeniu środkami farmakologicznymi. Leki podawane choremu mają przede wszystkim za zadanie dać ulgę w odczuwaniu nieprzyjemnych objawów chorobowych. Czasem lekarz psychiatra wdraża również leczenie opierające się na lekach przeciwlękowych oraz przeciwdepresyjnych. Środki farmakologiczne czasem wpływają na organizm chorego, obniżając stopień pobudzenia. Osobom chorującym na nerwicę wegetatywną często przepisuje się benzodiazepiny, które w momencie wystąpienia ataku, potrafią szybko uporać się z nieprzyjemnymi objawami.
Leczenie pacjenta z nerwicą wegetatywną, nie powinno opierać się tylko i wyłącznie na stosowaniu leków. Mogą one pomóc doraźnie, jednak nie usuną przyczyn choroby. Ponadto długotrwałe przyjmowanie leków może prowadzić do uzależnienia, a co za tym idzie wzrostu tolerancji na przyjmowane dawki. Bardzo ważnym elementem leczenia jest psychoterapia, która daje realne szanse na uwolnienie się od choroby
Psychoterapia a nerwica wegetatywna
Podjęcie przez chorego psychoterapii powinno być podstawą leczenia. W przypadku nerwicy wegetatywnej zaleca się prowadzenie terapii w nurcie poznawczo-behawioralnym. Podczas tego rodzaju psychoterapii pacjent będzie miał możliwość przeanalizować z psychoterapeutą wydarzenia z przeszłości oraz nauczy się rozumieć i rozpoznawać własne emocje. Pacjent będzie miał możliwość dostrzec problem, który doprowadził do pojawienia się nerwicy i jej rozwoju. Właściwe przepracowanie wydarzeń z przeszłości pomoże uwolnić się od głęboko skrywanych lęków, wypieranych przez lata. Takie działania pomogą uporać się pacjentowi z chorobą, jaką jest nerwica wegetatywna. Psychoterapia połączona z farmakoterapią da ulgę znerwicowanemu pacjentowi. Z czasem objawy somatyczne przestaną się pojawiać, a pacjent bez przyjmowania leków będzie mógł normalnie funkcjonować.
Choroba jaką jest nerwica wegetatywna, możne wpłynąć na znaczne obniżenie komfortu życia. Połową sukcesu jest postawienie poprawnej diagnozy. Osoba cierpiąca na nerwicę wegetatywną ma duże szanse na wyjście z choroby. Ważne jest podjęcie leczenia, które w głównej mierze składa się z udzielenia wsparcia psychologicznego. Czas trwania psychoterapii uzależniony jest kilku czynników. Ważne jest to, jak szybko została zdiagnozowana nerwica wegetatywna. Istotnym czynnikiem jest też rodzaj problemów oraz stopień nasilenia objawów. Nie można zatem od razu powiedzieć, jak długo będzie trwało leczenie. Można jednak zapewnić pacjenta, że regularna terapia z całą pewnością przyniesie pozytywne efekty.Zapraszamy na pierwszą darmową wizytę podczas, której pomożemy dobrać najbardziej odpowiedniego specjalistę.
