Leczenie lęku Warszawa
Leczenie lęków nie jest koniecznie dla każdego. Uczucia lęku doświadcza każdy z nas i to wielokrotnie w życiu. Jest bowiem naturalną reakcją na stresujące sytuacje. Może to być ważny egzamin, przemówienie publiczne, zmiana szkoły, miejsca pracy, zagrożenie ze strony agresywnego psa itd. Jednak po danym zdarzeniu powinien on samoczynnie zniknąć. Jeśli jednak stan niepokoju i napięcia utrzymuje się dłużej i są bardziej nasilone, to wówczas możemy mieć do czynienia z zaburzeniem. To wówczas lęk zaczyna mieć paraliżujący wpływ na życie danej osoby, co przekłada się na jego jakość. Jest ona obniżona, ogranicza funkcjonowanie i jednocześnie jest źródłem cierpienia psychicznego.
Zaburzenia lękowe należą do jednych z najczęściej występujących schorzeń psychicznych i dotyczą zarówno kobiet (częściej), jak i mężczyzn w różnym wieku, a także dzieci.
Lęk ma wiele postaci. Łączą je jednak takie powszechnie występujące objawy jak:
- trudności w uspokajaniu się,
- martwienie się i niepokój przez większość czasu,
- poczucie przytłoczenia,
- uczucie przerażenie,
- nagłe uczucie paniki/niepokoju,
- powracające myśli powodujące lęk,
- wspomnienia, koszmary po traumatycznym wydarzeniu,
- problemy z układem krążenia, oddychaniem, układem pokarmowym.
Nadmierny lęk najczęściej wynika z różnych czynników. Mogą to być zaburzenia psychiczne, które już występują w rodzinie, stresujące wydarzenia (np. ślub, ciąża, śmierć bliskiej osoby, przemoc seksualna, fizyczna lub słowna). Mogą go powodować także substancje psychoaktywne albo choroby somatyczne. Ważne jest leczenie lęków, pamiętajmy im dłużej on trwa tym bardziej się utrwala.
Rodzaje zaburzeń lękowych:
- fobia społeczna – objawia się tym, że osoby na nią cierpiące odczuwają silną obawę przed krytyką, zawstydzeniem, czy nawet upokorzeniem w różnych tzw. sytuacjach społecznych takich jak np. przemawianie, jedzenie w miejscu publicznym, inicjowanie rozmowy. Fobię cechuje przede wszystkim paraliżujący lęk, który uniemożliwia bądź poważnie utrudnia udział we wszelkich tego typu okolicznościach
- fobie specyficzne – związane są z silnym i niewytłumaczalnym lękiem przed konkretnymi obiektami bądź sytuacjami. Mimo iż osoby, które dopadają tego typu zaburzenia, zdają sobie sprawę z irracjonalności swoich lęków, to jednak unikają wszelkiego kontaktu z bodźcami wywołującymi fobię. Mogą to być np. fobie zwierzęce (np. lęk przed wężami, pająkami), fobie związane ze środowiskiem naturalnym (np. lęk przed burzą, wodą), fobie sytuacyjne (np. lęk wysokości, klaustrofobia, przed dentystą)
- zespół lęku uogólnionego (GAD) – to najczęściej występujące z zaburzeń lękowych, które wyróżnia się przesadnym lękiem przed potencjalnym nieszczęściem lub katastrofą i ciągłym zamartwianiem się. To stan chroniczny, które znacznie utrudnia codzienne. Aby go zdiagnozować, musi występować przez co najmniej pół roku. Leczenie lęków typu GAD najczęściej trwa około 6 miesięcy.
- lęk paniczny z agorafobią lub bez agorafobii – to nagłe, intensywne ataki paniki, trwające około 5-20 minut, którym towarzyszą m.in. takie objawy fizyczne jak: duszność, pocenie, drżenie ciała, płytki oddech, zawroty głowy. Te napady nie mają związku z żadnym czynnikiem sytuacyjnym. Osoba, która doświadcza lęku panicznego, w obawie przed wystąpieniem kolejnych ataków, unika miejsc, z których ucieczka mogłaby być utrudniona. Wówczas lęk paniczny diagnozuje się z agorafobią. Agorafobia może też występować bez napadów paniki
- zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD) – to powtarzające się występowanie obsesji i kompulsji, które trwają więcej niż jedna godzina dziennie. Obsesje są niechcianymi, powtarzającymi się myślami, obrazami i impulsami. Trudno je kontrolować i oprzeć się nim, gdyż każda próba powstrzymania się od nich wywołuje duży stres, cierpienie. Mogą to być np. myśli dotyczące wykonywania nieakceptowanych zachowań seksualnych, potrzeba porządku i symetrii, obsesyjny lęk przed brudem, zarazkami itd. Z kolei kompulsje (czynności) to powtarzające się rytuały, które człowiek czuje się zmuszony wykonywać. Ich przykładem jest natrętne sprawdzanie wody w kurkach, mycie rąk, sprawdzanie, układanie, gromadzenie przedmiotów, powtarzania pewnych fraz itd.
- zespół ostrego stresu (ASD) – może wystąpić po przeżyciu traumatycznej sytuacji. Po szokującym wydarzeniu pojawią się nagłe objawy. Mogą to być: uczucie odrętwienia, poczucie oszołomienia, izolacja od ludzi, dziwne zachowania, problemy z pamięcią. Trwają one od kilku dni do miesiąca.
- zespół stresu pourazowego (PTSD) – może wystąpić na skutek przeżycia traumatycznego wydarzenia takiego jak np. wojna, wypadek komunikacyjny, znęcanie fizyczne lub psychiczne. Osoba, która doświadcza tego zaburzenia lękowego, odczuwa ciągłe napięcie i ma trudności w odprężeniu się, a także kłopot z tym, aby przypomnieć sobie przebieg tych trudnych zdarzeń. Traumatyczne przeżycia powracają w jej wspomnieniach, snach, cierpi na bezsenność, łatwo można ją przestraszyć.
Leczenie lęków
Nasze centrum psychologicznym w Warszawie oferujemy leczenie lęków. W zależności od tego, z jakim rodzajem zaburzenia ma problem pacjent i jakie wiążą się z tym jego oczekiwania, dobierany jest inny sposób pomocy. W przypadku łagodniejszych symptomów można spróbować je wyciszyć na przykład przez zmianę trybu życia. Sprawdzają się tu ćwiczenia fizyczne, relaksacja, medytacja. Gdy zaburzenia lękowe są poważniejsze i trwają dość długo, warto podjąć leczenie. Profesjonalna pomoc psychologiczna lub psychiatryczna może znacznie podnieść jakość naszego życia.
Jaką terapie stosować?
W tego typu schorzeniach stosuje się terapie psychologiczne, które są najefektywniejszą strategią działania. Jedną z nich jest psychoterapia poznawczo-behawioralna (CBT). Podczas tej terapii pacjent uczy się dostrzegać wzorce swojego myślenia i zachowania, jakie wpływają na to, że zaczyna odczuwać lęk. Jeżeli będzie umiał je właściwie zdefiniować, to wówczas może świadomie i celowo dokonać ich zmiany na takie. Zmniejszą one lęk i jednocześnie pozwolą lepiej sobie z nimi radzić. Leczenie lęku w Warszawie tą metodą ma na celu przede wszystkim zmianę sposobu myślenia na bardziej realistyczny i skupiony na rozwiązaniu problemu. W niektórych przypadkach pacjentowi pomaga także stopniowe stawianie stawanie twarzą w twarz z sytuacją, która wywołuje lęk.
Jeśli podczas leczenia lęków objawy poważnie nasilą się, to wówczas dodatkowo wprowadza się leki przeciwdepresyjne o działaniu przeciwlękowym.