Rozwijająca się tężyczka może objawiać się mrowieniem oraz skurczem mięśni zlokalizowanych w różnych częściach naszego ciała. Takie niekontrolowane skurcze spowodowane są bardzo niskim poziomem wapnia we krwi. Czym jest tężyczka utajona? Jakie są przyczyny prowadzące do jej rozwoju? Kto znajduje się w grupie ryzyka? I jedno z najważniejszych pytań – czy tężyczkę utajoną możemy skutecznie wyleczyć?
Spis treści
Czym jest tężyczka utajona?
Tężyczką określany jest stan organizmu, w którym pojawiają się niekontrolowane skurcze mięśni całego ciała, drżenie oraz mrowienie. Przyczyną pojawienia się takich dolegliwości jest niski poziom wapnia we krwi, oraz niedobór magnezu i potasu w wywiadzie. Niektóre skurcze mięśni występujące w trakcie trwania choroby, mogą być wyjątkowo niebezpieczne dla życia człowieka. Mowa tu na przykład o skurczach głośni, które uniemożliwiają swobodne oddychanie. Niski poziom wapnia w organizmie jest odpowiedzialny również za zaburzoną równowagę procesów pobudzenia i hamowania, odbywających się w korze mózgu.
Tężyczkę najczęściej diagnozuje się u młodszej części naszego społeczeństwa, która pozostaje aktywna fizycznie i zawodowo. Bardzo często tężyczka dotyka osoby, które cierpią z powodu niedoboru magnezu.
Rodzaje tężyczki
Możemy wyróżnić dwa rodzaje tężyczki. Tężyczka jawna powodowana jest w głównej mierze zaburzeniami hormonalnymi. Może wystąpić również po zabiegu usunięcia tarczycy, lub może zostać wywołana przez długotrwałe stosowanie leków moczopędnych. Drugim rodzajem tężyczki, jest tężyczka utajona, na której chcemy się skupić w tym artykule. Tężyczka utajona jest stanem nadpobudliwości organizmu, w którym nie dochodzi do pojawienia się samoistnych skurczy. W tym wypadku skurcze mięśniowe pojawiają się, na skutek wystąpienia czynników, takich jak:
- zwiększone pH organizmu (zasadowica organizmu)
- hiperwentylacja (wywołana jest przez zaburzenia lękowe, ataki paniki oraz momentach narażenia na działanie stresu)
Tężyczka przyczyny
Co przyczynia się do pojawienia się tężyczki? Poniżej przedstawimy podstawowe przyczyny prowadzące do rozwoju tężyczki jawnej oraz utajonej.
Tężyczka jawna:
- choroby trzustki
- usunięcie tarczycy
- niski poziom wapnia
- nieprawidłowe wchłanianie wapnia w jelicie
- niski poziom witaminy D
- długotrwałe stosowanie leków moczopędnych
- niewydolność nerek
Tężyczka utajona:
- niedobory wapnia w organizmie
- równoczesne braki magnezu i potasu
- stresujący tryb życia
- ze względu na duże zaburzenia elektrolitowe objawy chorobowe wywoływane są przez działanie określonych bodźców
Uważa się, że tężyczka utajona występuje zazwyczaj u osób, które borykają się z problemami natury emocjonalnej.
Tężyczka utajona – objawy
Tężyczka utajona jest ciężka do rozpoznania, ze względu na niejednoznaczne objawy chorobowe. U osób chorych na tężyczkę utajoną można zaobserwować:
- drętwienie kończyn
- mrowienie kończyn
- skurcze mięśni ciała, a przede wszystkim mięśni twarzy i palców
- napięcie mięśniowe
- problemy ze snem
- chroniczne zmęczenie
- bóle w klatce piersiowej
- przyspieszoną akcję serca
- wzdęcia
- kolki
- bóle brzucha
- omdlenia
- pogorszenie się nastroju
- skurcz mięśni mimicznych pojawiający się zaraz po uderzeniu młotkiem neurologicznym
- rozdrażnienie
- zaburzenia koncentracji
- zaburzenia pamięci
Rozpoznanie choroby
W jaki sposób dochodzi do rozpoznania choroby i postawienia diagnozy? Tężyczka utajona wykrywana jest zazwyczaj w sposób przypadkowy. Na tę chorobę cierpią osoby, które z gruntu uchodzą za zdrowe. Do lekarza zwracają się z nietypowymi objawami, które mogą, ale nie muszą świadczyć o rozwoju tego typu choroby. Przed postawieniem diagnozy lekarz zleca wykonanie badań krwi, które wykażą, na jakim poziomie kształtuje się poziom wapnia we krwi. Poza badaniami krwi, pacjent może zostać skierowany na wykonanie badania EMG, EKG i echa serca.
Tężyczka utajona – profilaktyka
Przed rozwojem choroby uchroni nas właściwa dieta bogata w wapń. Dzięki zbilansowanej diecie zapewnimy organizmowi stałą dostawę wapnia, dzięki czemu jego niedobory nie będą siały spustoszenia w naszym organizmie. Jakie produkty powinna zawierać taka zbilansowana dieta, stanowiąca profilaktykę w rozwoju tężyczki?
- ser dojrzewający podpuszczkowy, sery topione, bryndzę, mleko
- sardynki, łosoś, szprotki wędzone
- orzechy ziemne, pistacje, orzechy laskowe, orzechy włoskie
- brokuły, pietruszka, buraki,
W naszej diecie powinniśmy starać się unikać produktów wysoko przetworzonych, ze względu na dużą obecność konserwantów. Mowa tu przede wszystkim o napojach gazowanych, słodkich i słonych przekąskach oraz o suchych wędlinach. Spożywanie w większej ilości niektórych produktów spożywczych może wpłynąć na upośledzenie procesu wchłaniania się wapnia w jelicie. Mowa tu o produktach zawierających kwas szczawiowy – szczaw, szpinak, rabarbar. Negatywny wpływ na wchłanianie się wapnia ma również kwas fitynowy, który zawierają warzywa strączkowe oraz produkty zbożowe. W przypadku niedoboru wapnia w organizmie, zaleca się unikanie spożywania tych produktów spożywczych.
Tężyczka utajona – leczenie
Leczenie choroby opiera się na zwiększeniu stężenia wapnia we krwi. Pacjent, u którego stwierdzono tężyczkę, otrzymuje sole wapnia lub chlorek wapnia. Regularna suplementacja pozwoli wyrównać poziom wapnia oraz pomoże utrzymać go na właściwym poziomie. Osoby, które chorują na tarczycę, powinny zażywać w formie suplementów diety wapń oraz witaminę D. W przypadku tężyczki utajonej, pacjent powinien suplementować również magnez. Utrzymanie pierwiastków na właściwym poziomie gwarantuje pacjentowi ustąpienie dokuczliwych objawów chorobowych. W tym wypadku niezwykle ważna jest regularna kontrola ich poziomu, poprzez wykonywanie regularnych badań krwi.
Tężyczka utajona – pomoc psychologiczna
Na rozwój tężyczki utajonej ma wpływ również nasza osobowość i odporność na sytuacje stresujące. Z przeprowadzonych badań oraz obserwacji wynika, że na wystąpienie tężyczki utajonej najbardziej są narażone osoby, posiadające osobowość neurotyczną, lękliwą oraz z niską odpornością na stres. Tężyczkę utajoną bardzo często diagnozuje się u osób charakteryzujących się chwiejnością emocjonalną, z obniżonym nastrojem, atakami paniki oraz u perfekcjonistów.
Pojawienie się objawów tężyczki utajonej jest związane z działanie określonych bodźców, często silnie związanych z naszym zdrowiem emocjonalnym. Właśnie dlatego neurolodzy bardzo często zwracają uwagę na konieczność podjęcia psychoterapii, która w połączeniu z leczeniem farmakologicznym daje zadowalające efekty leczenia. Lekarz może zalecić również stosowanie leków uspokajających należących do grupy benzodiazepin. Dotyczy to przeważnie przypadków pacjentów z atakami paniki oraz częstych napadów hiperwentylacji. Benzodiazepiny są jednak stosowane jako doraźna forma leczenie, ze względu na wystąpienie wysokiego prawdopodobieństwa uzależnienia. Podstawą psychologicznego aspekty leczenia jest psychoterapia.
Tężyczka utajona jest coraz częściej diagnozowana. Wpływ na tak dużą zachorowalność ma stresujący tryb życia, ogrom pracy i szybkie tempo życia oraz związane z tym przemęczenie emocjonalne. Do rozwoju choroby przyczyna się również sięganie po używki i niezdrowa dieta bogata w wysoko przetworzone produkty. W gabinecie psychologa możemy znaleźć swego rodzaju ukojenie. Pacjenci podczas psychoterapii uczą się, jak radzić sobie ze stresem oraz poznają różnego rodzaju metody relaksacyjne. Niezwykle ważne jest odzyskanie równowagi emocjonalnej i poskromienie napadów paniki i lęku. Wszystko to jest możliwe dzięki podjęciu psychoterapii i regularnemu uczestnictwu w sesjach z psychoterapeutą.
