Jak rozpoznać psychopatę?

Psychopatia nie jest chorobą, a zaburzeniem osobowości. Jak zachowuje się psychopata? Jest to człowiek charakteryzujący się specyficznym sposobem myślenia oraz bardzo indywidualnym postrzeganiu rzeczywistości. Cierpi on z powodu deficytu emocjonalnego i co się z tym wiąże zachowaniem mocno wykraczającym poza normy społeczne i moralne. Osoba cierpiąca z powodu psychopatycznego zaburzenia osobowości uważa, że zachowuje się w należyty sposób. Czy  jest mściwy? Jak zachowuje się w związku?

Kim jest psychopata? – definicja

Osobę z psychopatycznym zaburzeniem osobowości bardzo ciężko rozpoznać. Wszystko dlatego, że  maskuje swoje prawdziwe oblicze. Wiodą oni z pozoru normalne życie. W oczach otaczających ich ludzi nie wzbudzają żadnego większego zainteresowania. Psychopata realizuje się w życiu społecznym i zawodowym, ma wiele pasji i zainteresowań. Osoby mające ten rodzaj zaburzeń osobowości posiadają często bardzo szerokie grono znajomych i prowadzą bogate życie towarzyskie. Wielu lgnie do ich czarującej na pozór osobowości.

W rzeczywistości jest osobą posiadającą bardzo specyficzne cechy osobowości. Zachowuje się antyspołecznie, przejawiając przy tym wysoką dysocjację. Nie żyje on w zgodzie z ogólnie przyjętymi normami społecznymi oraz moralnymi. Za wszelką cenę dąży do realizacji własnych, często samolubnych i niezrozumiałych dla społeczeństwa celów. Dążąc do realizacji własnych planów, nie zwraca uwagi na uczucia innych ludzi, sam również jest ich pozbawiony. Chłodna kalkulacja często doprowadza go do posunięcia się do czynów niezgodnych z prawem. On nie zwraca jednak na to uwagi i nie odczuwa wyrzutów sumienia. Poczucie winy jest dla niego pojęciem abstrakcyjnym. Dla niego najważniejsze jest dbanie o własne potrzeby i spełnianie swoich celów.

Objawy

Jak rozpoznać psychopatę? Jakie cechy charakteryzują takiego człowieka? Jest to osoba, dla której nie istnieją żadne autorytety, normy moralne, społeczne oraz poczucie winy, czy wyrzuty sumienia. Dla realizacji swoich planów, często niezrozumiałych przez innych może uciec się do kłamstwa, manipulacji, a nawet czynów zakazanych prawem. Dopuszczając się takiego zachowania, psychopata nie lęka się poniesienia odpowiedzialności za to, co robi. Charakteryzują się oni wysokim poczuciem własnej wartości. Jakie są ich podstawowe cechy?

Charakterystyka:

• brak empatii
• lekceważenie norm moralnych, społecznych, obowiązującego prawa
• patologiczna skłonność do kłamstwa oraz manipulacja innymi dla osiągnięcia własnych celów
• zdolność do robienia dobrego wrażenia, idealna autoprezentacja
• brak odczuwania lęku u strachu
• brak poczucia odpowiedzialności za własne czyny oraz poczucia winy
• przerzucanie odpowiedzialności na innych, psychopata zwinnie potrafi wytłumaczyć swoje najgorsze zachowanie, znajdując przy tym racjonalne wyjaśnienia
• wysokie poczucie własnej wartości, graniczące z poczuciem bycia wyjątkowym
• szybkie pojawienie się gniewu, frustracji, a nawet agresji, gdy coś nie idzie zgodnie z myślą psychopaty, impulsywność
• brak dyscypliny
• nieumiejętność nawiązania głębokiej relacji uczuciowej
• ubogie życie seksualne

Osobowość psychopatyczna – przyczyny

Nie ma zgodności co do przyczyn odpowiedzialnych za rozwój tego typu osobowości. Większość psychologów jest zdania, że tego rodzaju osobowość kształtuje się w wyniku błędów wychowawczych, oraz trudnych, często traumatycznych sytuacji życiowych dotykających małe dziecko. Można tu wymienić na przykład molestowanie seksualne. Istnieją przypadki psychopatów, których dzieciństwo nie było naznaczone żadną traumą, a oni sami wychowywali się w kochającej rodzinie. Takie przypadki skłaniają do szukania przyczyn tej osobowości w genach. Być może pewne cechy psychopatyczne dziedziczone są wraz z genami oraz wynikają z pewnych zaburzeń w funkcjonowaniu układu nerwowego i nieprawidłowości w budowie mózgu. Mózg tych osób nie funkcjonuje tak, jak mózg zdrowego człowieka. Niektórzy twierdzą, że osobowość psychopatyczna pojawia się u danego człowieka z czasem i jest wynikiem przystosowania się do ciężkich i wciąż zmieniających się warunków otoczenia. Żerowanie na innych oraz czerpanie z ich słabości dla własnego interesu, z psychologicznego punktu widzenia, może być czynnikiem ewolucyjnym, zapewniającym przetrwanie.

Psychopata a socjopata

Czy jest różnica pomiędzy psychopatą a socjopatą? Oczywiście, że tak. Właśnie dlatego nazw tych nie powinno stosować się zamiennie. Psychopaci i socjopaci przejawiają wysoce antyspołeczną postawę życiową. Choć z pozoru wiodą normalne życie, to wolą żyć w odosobnieniu, a ich bogate życie towarzyskie jest tylko pozorne. Każdy psychopata może być socjopatą, jednak nie każdy socjopata może być psychopatą. Zasada ta wynika z przyczyn pojawienia się tego rodzaju zaburzeń osobowości. Uznaje się, że za rozwój socjopaty odpowiedzialne są przede wszystkim błędy wychowawcze, nieprawidłowy, zniekształcony proces socjalizacji, uraz mózgu lub przeżyta trauma. Z kolei w przypadku psychopaty uznaje się, że główną przyczyną rozwoju tego typu osobowości są zależności genetyczne, a w szczególności zachwiana równowaga genetyczna i chemiczna mózgu. Psychopaci nie mają żadnych norm moralnych, etycznych i nie przejawiają uczuć wyższych. Socjopaci z kolei posiadają takie uczucia, jednak ich zachowanie wynika z zaburzeń w postrzeganiu dobra i zła. Socjopata w zaburzony sposób patrzy na zasady moralne i etyczne, z kolei psychopata doskonale je zna i świadomie je przekracza.

Socjopaci potrafią nawiązać więź emocjonalną, będzie ona jednak bardzo specyficzna. W przypadku psychopatów nawiązanie takiej relacji jest niemal niemożliwe, ze względu na brak przejawiania uczuć. Psychopaci tworzą związki, są one im potrzebne do realizacji własnych celów. Czarują swoją ofiarę, potrafią być uwodzicielscy i szarmanccy. Wszystko jednak do czasu.

Związki

Związek z psychopatą z całą pewnością należy do toksycznej relacji. W toksycznym związku zazwyczaj jeden z partnerów daje z siebie o wiele więcej, niż dostaje w zamian. Często mimo napiętych sytuacji, niezadowolenia z relacji, przemocy psychicznej i fizycznej, dochodzi do uzależnienia emocjonalnego, które utrudnia odejście. Zakochany psychopata to abstrakcja. Nie potrafi on przejawiać uczuć wyższych, a już tym bardziej obdarować nimi drugą osobę. W związku to on pełni rolę oprawcy. Manipuluje swoim partnerem, obserwując jego zachowanie oraz uzależnienie emocjonalne. Wykorzystuje każdą słabość partnera dla owinięcia go wokół palca.

Potrafi on być czarujący. Ciężko go rozpoznać, gdyż ten dokładnie wie, jak ma się zaprezentować, a jakich zachowań unikać. Zakochany  przynosi kwiaty, kupuje drogie prezenty. Jest to jednak jedynie gra. Z czasem ofiara zauważa, że partner nie jest tak czarujący, jak się na początku wydawał. Niestety wtedy jest już zwykle za późno, by móc uwolnić się z wyniszczającej relacji, choć nie jest to niemożliwe.

Mąż psychopata jednak silnie uzależnia emocjonalnie, wykorzystuje smutek, lęk oraz strach partnerki, tak że nie jest ona psychicznie w stanie odejść. Stworzenie szczęśliwej relacji z psychopatą jest praktycznie niemożliwe. Najlepszą radą jest uwolnienie się z toksycznej relacji. Osoby, które decydują się na podjęcie takiego kroku, nie powinny być same w swojej decyzji. Niezwykle ważne jest wsparcie bliskich osób oraz pomoc psychologiczna. Osoby, które uwolniły się ze związku z psychopatą, powinny podjąć psychoterapię, która pomoże pozbierać się po wyniszczającym związku. Podczas takiej terapii, możliwe jest odzyskanie sił i równowagi emocjonalnej, odzyskanie wiary w siebie oraz odbudowanie poczucia własnej wartości

Sposób na psychopatę – leczenie psychopaty

Jak postępować z psychopatą? Czy leczenie psychopaty jest możliwe? Leczenie  należy do niezwykle ciężkich. Opiera się ono na pomocy psychologicznej, głównie stosowaniu psychoterapii systemowej oraz poznawczo-behawioralnej. W leczeniu tego rodzaju zaburzeń osobowości nie stosuje się farmakoterapii. Psychopata nie wykazuje objawów, które można usunąć za pomocą leków.

Skuteczność psychoterapii jest niestety bardzo niska. Wynika to przede wszystkim z tego, że psychopaci nie widzą powodów do dokonywania zmian w swoim życiu oraz w sposobie myślenia. Psychopatia nie jest dla niego niczym złym. Według takiej osoby, to ludzie wokół mają problem z jego zachowaniem, a nie on sam więc nie zamierza się nawet wysilać, by coś zmienić. Nie podejmą psychoterapii na prośbę partnera. Bardziej będą skłonni wymienić go na mniej uciążliwą osobę, niż podjąć leczenie.

Należą oni do bardzo inteligentnych osób, podczas psychoterapii, którą z pewnych względów są zmuszeni odbyć, starają się manipulować psychoterapeutę i udawać chęć do zmian. Wszystko rzecz jasna dla osiągnięcia własnych celów.